Ja, vorige week geen blogpost, ik lag in het ziekenhuis. Zondag ben ik binnen gebracht in spoed met enorme zenuwpijn in de linkerarm.

Mijn verhaal begint in januari 2017, door een verkeerde beweging op het werk , was er iets met mijn ruggenwervel, tot drie maal toe een infiltratie gekregen in de ruggenwervel. Vergelijkbaar met een epidurale prik. Dit helpt wel om de pijn te verdragen.

Nu, zo een maand of twee geleden, kreeg ik pijn in de linkerarm, schouder en nek. Dacht eerst dat ik verkeerd had gelegen in mijn bed, maar de pijn blijf en werd erger. Had totaal geen kracht meer in de arm.

Oorzaak: een hernia in de 7 de nekwervel die drukt op de zenuwknobbel. Hernia is een afkorting voor ‘hernia nucleus pulposus’ en betekent ‘uitstulping’.

Terug naar de specialist, terug wortelblok. Deze keer ging ik ook naar de osteopaat . Het ging beter tot op die zondag.

Ken je dat gevoel, je voelt je wat beter en doet meer huishoudelijke taken, poetsen … Heb ik teveel geforceerd ? Wie zal het zeggen, in ieder geval kon ik die zondag mijn arm niet meer bewegen, tot drie maal flauwgevallen van de pijn. Dokter gebeld, zware inspuiting gekregen, maar het hielp niet. Tegen de middag kon ik echt niet meer. Vergelijkbaar met tandpijn, maar dan 20 keer erger.

Wij naar spoed, daar morfine gekregen en baxter zodat de pijnbestrijding rechtstreek in het bloed kan (intraveneus)

Ik heb zo drie dagen met veel pijn in ziekenhuis gelegen en ben de woensdag naar Aalst gegaan. Er is daar een neurochirug die heel goed gekend is voor deze problemen. Ik mocht daar gelukkig in ziekenhuis blijven en ik ben de vrijdag geopereerd.

Voor de nekwervel doen ze de operatie vooraan in de nek, achteraan moeten ze teveel spieren doorsnijden. Het geeft wel problemen met slikken achteraf, doordat dit (slokdarm, luchtpijp, stembanden) gemanipuleerd wordt.

Bij het ontwaken voelde ik wel pijn van de operatie, maar de helse zenuwpijn in mijn arm was weg.

De zaterdagmiddag mocht ik naar huis. We hebben thuis een ziekenhuis bed gehuurd zodat ik geen trappen moet doen. Bij het rondlopen moet ik zo een ondersteunende col dragen, binnen paar dagen op controle, en langzaam aan herstellen. Hopelijk komt de kracht terug in mijn arm.

Ik kan niet per auto rijden, kan zelf geen boodschappen doen, geen huishoudelijk werk…..jeetje, dit is wel wennen.

Hebben jullie het huishouden al aan anderen overgelaten?

Liefs Veerle